Καρκίνος και Συναισθήματα των ''γύρω''

Οι περισσότεροι από εμάς, φοβόμαστε ακόμα και να ξεστομίσουμε τη λέξη ''καρκίνος''. Παρότι καθημερινά σχεδόν ακούμε γύρω μας για κάποιον γνωστό-γνωστή που νόσησε, όταν πρόκειται να έρθει η ασθένεια κοντά μας σαστίζουμε. Οπότε τότε ονομάζεται ''το κακό'', ''το ακατανόμαστο'', το ''μακρυά από εμάς'', και πολλά άλλα τέτοιου τύπου 'ξόρκια'.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι η ασθένεια αυτή υπάρχει και ευτυχώς συνεχίζει να βλετιώνεται στην Ευρώπη το ποσοστό επιβίωσης των ασθενών σε αρκετούς τύπους καρκίνου σύμφωνα με τα αποτελέσματα έρευνας που δημοσιεύει σήμερα η βρετανική ιατρική επιθεώρηση Lancet Oncology.

Πέρα από την μεγάλη δυσκολία που έχουν οι πάσχοντες να διαχειριστούν τη νέα τους κατάσταση και εικόνα, τα κοντινά πρόσωπα βιώνουν εξίσου ιδιαίτερα δύσκολες στιγμές.

Πιθανότατα να υπάρχουν πολλών ειδών συναισθήματα, για ένα άτομο που φροντίζει ένα αγαπημένο του πρόσωπο που πάσχει από καρκίνο. Το σίγουρο είναι πως δεν υπάρχει συνταγή για το πώς θα αισθάνεται και θα αντιδρά, καθώς δεν υπάρχει σωστό και λάθος για το τι θα νιώσει. Καθένας είναι διαφορετικός και κάθε περίπτωση μοναδική.

Μια καλή αρχή είναι να συμφιλιωθεί με τα συναισθήματά του και να αποδεχτεί πως είναι φυσιολογικό και η εναλλαγή αυτών, και η ποικιλία τους αλλά και η έντασή τους. Χρειάζεται κάμποσος χρόνος για να μπορέσει το άτομο να εντάξει στην καθημερινότητά του όλη τη νέα πραγματικότητα.

Τι πιο φυσιολογικό από το να αισθάνεται θλίψη.. Από τη στιγμή που το άτομο μπορεί ταυτόχρονα να ανταπεξέρχεται στις απαραίτητες καθημερινές ρουτίνες και δραστηριότητες, η θλίψη είναι αναπόσπαστο κομμάτι μιας τέτοιας διαδικασίας (αν βέβαια η θλίψη διαρκεί για περισσότερο από 2 εβδομάδες με ένταση, καλό είναι να επισκεφτεί κάποιον ειδικό).

Ένα άλλο συχνό συναίσθημα είναι ο θυμός. Πηγάζει κυρίως από τον φόβο και το άγχος που βιώνει το άτομο στην προσπάθειά του να είναι διπλα στο πρόσωπο που νοσεί. Ο θυμός μπορεί να στραφεί ενάντια του εαυτού, των φίλων ή και πολύ συχνά απέναντι στο πρόσωπο που φροντίζει και που τόσο ανχώνεται για εκείνο. Σε κάθε περίπτωση, καλό είναι να αναγνωρίζουμε τι είναι αυτό που τον πυροδοτεί.

Πόλύ συχνό είναι επίσης το αίσθημα της ενοχής. Γιατί πιθανόν να θεωρεί το άτομο πως δεν βοηθά όσο θα έπρεπε, δεν βρίσκεται όλη την ημέρα στο πλάι του αγαπημένου του προσώπου, ή ακόμα και για το γεγονός πως εκείνος είναι υγιής.

Ακόμα και αν η πρόγνωση είναι θετική, πολλές φορές μπορεί ακόμα και να πενθεί το άτομο για τις χαμένες όμορφες και ξέγνοιαστες στιγμές, για την κλονισμέμη υγεία του αγαπημένου του προσώπου, ή ακόμα και για τις μέρες, βδομάδες, μήνες που περνούν μέσα στο νοσοκομείο, στους γιατρούς κλπ. Το σημαντικό είναι σε κάθε στιγμή να μην κατηγορούμε τον εαυτό μας για τα συναισθήματα που βιώνουμε.

Τέλος, η μοναξιά που πιθανόν να αισθάνεται το άτομο, ακόμη και με την παρουσία άλλων τριγύρω, η σκέψη πως κανείς δεν μπορεί να το καταλάβει και να νιώσει αυτό που περνά, είναι ιδιαίτερα συχνή.

Καλό είναι να ξέρουμε ότι πολύς κόσμος αισθάνεται κάπως έτσι. Το μοίρασμα βοηθά συνήθως και ηρεμεί, τη στιγμή ειδικά που πιθανόν να νομίζουμε πως είμαστε μόνοι σε κάτι τέτοιο. Η έκφραση της συναισθηματικής κατάστασης και η αποδοχή αυτής, είναι σίγουρα περισσότερο υγιής ως στάση από την προσποίηση της χαράς. Σε τέτοιες περιόδους ο εκνευρισμός όλων είναι αρκετά υψηλός, οπότε ας μην οικειοποιούμαστε τον πιθανό θυμό του αγαπημένου μας προσώπου.

Αισιοδοξία, λίγη χαλάρωση και χιούμορ, ακόμα και στις πιο δύσκολες καταστάσεις, βοηθάνε πάντα..

                                                                                                   

                                                                                                     Μαρία Κωνσταντινοπούλου